Hoefsmid en tandarts, hetzelfde principe!
Er zijn nog steeds behoorlijk wat mensen die in een bezoekje van de paardentandarts geen toegevoegde waarde zien. Ik ben niet van mening dat dit onverantwoordelijke mensen zijn die expres nadelige keuzes maken. Ik ga er vanuit dat mensen van hun dier houden en er het beste voor willen. Er zijn mensen die oprecht denken dat tandheelkunde bij paarden zonder klachten niet nodig is. Met dit artikel wil ik deze groep eens wat stof tot nadenken geven.
We hebben ooit de paarden uit het wild gehaald en in een stal of wei geplaatst om ervan te genieten. Er zijn verschillende dingen die we veranderd hebben aan een paard zijn leefomgeving en daarom moeten we verschillende dingen weer terug corrigeren. Denk bijvoorbeeld aan de hoeven van een paard. Deze slijten niet op een juiste wijze af en daarom moet er regelmatig een hoefsmid aan te pas komen.
Eigenlijk is het met een paardengebit niet anders. Net als hoeven, groeien de tanden en kiezen van paarden door. Door onze manier van voeren (bedenk dat een wild paard 16-20 uur per dag graast op allerlei grove plantensoorten) slijt het gebit vaak abnormaal af. Naast het feit dat een paard nu minder vaak maalt per dag wordt de maalslag van een paard ook minder breed waardoor randen scherp worden en haakvorming kan ontstaan.
Paarden zijn vluchtdieren en laten niet snel alle pijntjes die ze hebben zien. Er lopen veel paarden rond die de wangen van binnen kapot hebben. Eten is een primaire behoefte dus dit zullen ze zo lang mogelijk volhouden. Misschien openen ze hun mond een keer tijdens het rijden omdat bit of neusriem irriteert, maar met een sperriem is dat symptoom ook verholpen.
Het grote verschil met paardenhoeven is dat een paardengebit niet zichtbaar is vanaf de buitenkant. Stel nou dat paardenbenen altijd omgeven waren door dichte mist. Zou je zonder te kijken kunnen bepalen of je paard weer naar de smid moet? Of de hoeven te droog zijn, of dat er een scheur aan het ontwikkelen is?
Wat nou het mooie is: met een mondsperder en een hoofdlamp is het gebit zichtbaar te maken. Gebitscontroles zijn bij mij gratis omdat ik iedereen graag geheel vrijblijvend een blik in de mond van hun dier gun. We kunnen samen kijken en voelen en als er afwijkingen zijn overleggen we wat we gaan behandelen.
Net zoals hoeven regelmatig bekapt moeten worden, hebben de meeste gebitten ook een regelmatige onderhoudsbeurt nodig. Vaak is dit jaarlijks, sommige gebitten houden zichzelf mooi in evenwicht en kunnen met minder vaak af. Bij jonge paarden die nog wisselen en oude paarden die loszittende kiezen gaan krijgen kan een halfjaarlijkse controle worden geadviseerd.
Bij wachten tot er klachten zijn is een gebit al vaak zodanig veranderd dat het niet meer 100% netjes in balans te krijgen is. Bovendien kan een paard allerlei negatief gedrag ontwikkeld hebben als gooien met het hoofd, het bit vasthouden, enz. wat heel lastig af te leren is. We willen grote afwijkingen met een behandeling vóór zijn, net als een hoefsmid eigenlijk. Want: zou jij wachten met een hoefsmid tot je paard kreupel loopt?